Gdy równo 120 lat temu 11 bogatych, dobrze wykształconych chłopców postanowiło założyć własny klub, nikt nie mógł nawet przypuszczać, do jakiego poziomu się on rozwinie. Dziś rozważamy Bayern jako jednego z hegemonów europejskiej piłki, nie pamiętając, że zaczynał jako klub zrzeszający gimnastyków i lekkoatletów, a dopiero później skupił się na futbolu, który na początku XX wieku uznawany był w Niemczech za niepatriotyczny symbol wolnomyślicieli.
Wielu deprecjonujących krajowe osiągnięcia Bayernu zapomina także, że gdy powołano po raz pierwszy Bundesligę (wcześniej rozgrywano jedynie półamatorskie rozgrywki danych obszarów), Bayern, zniszczony wcześniej przez nazistów, nie był nawet jej częścią. Wszystko zmieniło pokolenie Franza Beckenbauera: poprowadziło ono Bawarczyków na sam szczyt krajowego podwórka. Dziś nikt w Niemczech nie może równać się z monachijskim gigantem – Bayern zdobył 28 krajowych mistrzostw, a kolejne Borussia Dortmund i Borussia Moenchengladbach mają w swych dorobkach zaledwie 5!
Ostatnie lata były dla Bawarczyków skomplikowane, żaden z kolejnych trenerów, nawet wielki Pep Guardiola, nie wytrzymał porównania z maszyną Heynckesa z sezonu 2012/2013. Od tamtej pory od Bayernu wymaga się rokrocznego sięgania po uszate trofeum, co jednak jest marzeniem przynajmniej pięciu innych, podobnie mocnych ekip.
Wdrażanie w struktury klubu byłych piłkarskich legend, a także brak zgody na udział w transferowym szaleństwie sprawiają, że wokół Bayernu tworzą się dwa obozy. Jedni popierają angażowanie swoich zasłużonych zawodników i podążanie własną drogą, drudzy uważają, że przez to Bayern pozostaje zapatrzony w siebie przez łatwość w zdobywaniu krajowych trofeów i jeszcze długo nie powróci na europejski tron. Jak zwykle prawda leży gdzieś pośrodku. A Bawarczykom pozostaje życzyć, by cieszyli nas swoją grą przez kolejne 120 lat!
Tekst przygotował: Paweł Paczocha
Zdjęcie: Blowjoe98 - Own work, CC BY-SA 4.0
Skomentuj ten wpis Skasuj cytowanie