Brak produktów

Wartość produktów: 0,00 zł
Realizuj zamówienie

Produkt dodany do koszyka!

Ilość:
Razem:

Produktów w koszyku: 0. Jest 1 produkt w Twoim koszyku.

Wartość koszyka:

Pięć legendarnych torów Formuły 1

Pięć legendarnych torów Formuły 1

Piłka nożna ma stadiony, które przeszły do historii. Kolarstwo – podjazdy, przyprawiające kibiców o dreszcze. Sympatycy Formuły 1 mają zaś swoje ulubione tory. Wyścigi na nich są wyczekiwane przez wiele miesięcy i rzadko rozczarowują fanów. Wydawnictwo SQN przedstawia swą najnowszą książkę pt. Formuła 1. Ilustrowana historia królowej motorsportu. Jedyna w Polsce oficjalna książka o F1. A my w poniższym tekście prezentujemy pięć naszym zdaniem najbardziej legendarnych torów, na których odbywają się wyścigi F1.

 

1. Circuit de Monaco – Grand Prix Monako (o królu tego toru przeczytasz w książce Wieczny Ayrton Senna)

 

Jest to bez wątpienia najsłynniejszy tor wyścigowy na świecie, który funkcjonuje de facto tylko podczas weekendów wyścigowych. Przez resztę czasu są to zwykłe ulice wykorzystywane przez mieszkańców. Jego otwarcie datuje się na rok 1929. Liczy 3337 metrów, co czyni go najkrótszym torem w całym kalendarzu F1. Charakteryzuje się bardzo ciasnymi szykanami i nawrotami, co powoduje, że z reguły wygrywają na nim najwybitniejsi kierowcy. Weekend wyścigowy na Circuit de Monaco wyróżnia się tym, że piątek jest dniem przerwy w rywalizacji.


Po raz pierwszy Grand Prix Monako rozegrano w 1950 roku, a jego zwycięzcą okazał się legendarny Juan Manuel Fangio. Od 1955 roku wyścig ten zaliczany jest do klasyfikacji MŚ Formuły 1. Jeśli chodzi o kierowców, to osobą mającą na swym koncie najwięcej wiktorii na tym torze jest Ayrton Senna z sześcioma triumfami. W klasyfikacji konstruktorów wszystkich wyraźnie wyprzedza McLaren z 15 zwycięstwami. Rekord toru dzierży zaś Lewis Hamilton. Anglik w 2019 rok przejechał jedno okrążenie w czasie 1:10,166.

 

 

2. Silverstone Circuit – Grand Prix Wielkiej Brytanii (biografię zwycięzcy tego wyścigu z 2007 roku poznasz, czytając książkę Kimi Räikkönen)

 

Położony na granicy hrabstw Buckinghamshire oraz Northamptonshire tor otwarto w 1948 roku. Znajduje się on na terenie stacji bombowej Królewskich Sił Powietrznych, działającej w latach 1943–1946. W pierwszych latach jego funkcjonowania uznawany był za jeden z najszybszych torów i często dochodziło na nim do groźnych wypadków. W 1977 roku David Purley przeżył tam wypadek, w którym przeciążenie wyniosło rekordowe 179,8 G. Na początku lat 90. przebudowano tor, co doprowadziło do zmiany jego charakterystyki na nieco bardziej techniczną. Łączna jego długość to 5,891 km.


Silverstone był wykorzystywany podczas mistrzostw świata Formuły 1 od ich powstania w 1950 roku. W kolejnych latach następowała rotacja z torami Aintree oraz Brans Hatch, ale od 1987 roku GP Wielkiej Brytanii nieprzerwanie odbywa się na Silverstone. Rekordzistą pod względem wygranych na tym torze jest Lewis Hamilton, który zwyciężył tam aż siedem razy. Ferrari zaś jest ekipą, której zawodnicy odnieśli na Silverstone aż 15 triumfów, więcej niż którykolwiek inny zespół. Rekordem toru pochwalić się może Fin Valtteri Bottas. W 2019 roku osiągnął on rezultat 1:25,093.

 

 

3. Circuit de Spa-Francorchamps – Grand Prix Belgii (dzieje Formuły 1 staną przed Tobą otworem dzięki książce Formuła 1. Ilustrowana historia królowej motorsportu. Jedyna w Polsce oficjalna książka o F1)

 

Inauguracja toru miała miejsce już w 1922 roku. Jako pierwsi wykorzystywali go motocykliści, a dwa lata po otwarciu odbył się na nim wyścig 24-godzinny. Aż do wybuchu drugiej wojny światowej na Spa-Francorchamps ścigali się przede wszystkim wielbiciele dwóch kółek. Tuż przed 1939 rokiem tor zyskał nowy zakręt, Raidillon, który uzupełnił Eau Rouge. Ich kombinacja jest jedną z najsłynniejszych w całym kalendarzu Formuły 1. To najdłuższy tor w mistrzostwach, liczy bowiem aż 7,004 km. Okolica wyróżnia się kapryśną pogodą, która nieraz wypacza wyniki rywalizacji.


Belgijski tor zadebiutował w MŚ F1 już w 1950 roku i z małymi przerwami był wykorzystywany do 1970 roku. Następnie GP Belgii było rozgrywane na torach Zolder i Nivelles. Od 1985 roku wyścig królowej motorsportu odbywa się tylko na tej nitce. Najwięcej zwycięstw w GP Belgii na torze Spa-Francorchamps odniósł Michael Schumacher, który sześciokrotnie stawał tam na najwyższym stopniu podium. Wśród konstruktorów na pierwszym miejscu jest Ferrari z 14 wiktoriami. Rekord toru (1:46,286) od 2018 roku należy do Bottasa.

 

 

4. Autodromo Naziolnale di Monza – Grand Prix Włoch (życie dwukrotnego zwycięzcy tego wyścigu poznasz, czytając Niki Lauda. Do piekła i z powrotem. Autobiografia legendy Formuły 1)

 

Podobnie jak poprzedni w zestawieniu tor Spa-Francorchamps także Monza została wybudowana w 1922 roku. W pierwotnej wersji tor ten miał również część owalną, ale zrezygnowano z jej użytkowania w latach 60. Charakteryzuje się on przede wszystkim bardzo długimi prostymi, na których można osiągać prędkości powyżej 350 km/h. Jego najbardziej znaną częścią jest Curva Parabolica (od 2021 Alboreto), czyli 180-stopniowy zakręt, z którego wychodzi się na prostą start–meta. Łączna długość toru wynosi 5,793 km.


Monza zadebiutowała w MŚ F1 już w pierwszym roku ich rozgrywania. Wyłączając rok 1980, w którym GP Włoch przeprowadzono na Imoli, wyścig na Półwyspie Apenińskim odbywa się właśnie na leżącym w Lombardii torze. Kierowcami z największą liczbą zwycięstw na Monzy są Lewis Hamilton oraz Michael Schumacher. W klasyfikacji zespołów wszystkie inne ekipy ze znaczną przewagą wyprzedza stajnia Ferrari, dla której tak naprawdę jest to domowy wyścig. Rekord toru jest już dość leciwy, ponieważ pochodzi z 2004 roku, a jego autor, Rubens Barrichello, osiągnął wówczas wynik 1:21,046.

 

 

5. Interlagos – Grand Prix Brazylii (z historią tej dyscypliny zapoznasz się także dzięki lekturze Szybko, szybciej, najszybciej)

 

Otwarty w 1940 roku tor jest jednym z nielicznych ulokowanych poza Europą, który wzbudza szczególne emocje wśród fanów Formuły 1. Jego nazwa pochodzi od tego, że znajduje się pomiędzy dwoma dużymi jeziorami. Wyróżnia się przede wszystkim dość dużą liczbą podjazdów. Przez wiele lat sporym utrudnieniem była nierówna nawierzchnia, ale w 2014 roku tor pokryto całkowicie nowym asfaltem. Interlagos należy do torów o niezbyt imponującej długości, ma bowiem tylko 4,309 km.


Grand Prix Brazylii po raz pierwszy zagościło w kalendarzu mistrzostw świata Formuły 1 w 1973 roku. Do 1989 roku rozgrywano je na Interlagos lub na Jacarepaguá, ale od 1990 roku rywalizacja w Kraju Kawy ma miejsce tylko na torze w São Paulo. Największą liczbą zwycięstw na Interlagos pochwalić się może Michael Schumacher, który wygrywał tam czterokrotnie. Dziewięć triumfów ma zaś na koncie Ferrari, dzięki czemu przewodzi w klasyfikacji konstruktorów. Rekord toru należy do Valtteriego Bottasa, który w 2018 roku przejechał okrążenie w czasie 1:10,540.

 

 

W 2023 roku zaplanowano aż 22 Grand Prix. Tylko nieliczne tory, na których odbywają się wyścigi, mają bogatą historię i cieszą się estymą wśród fanów królowej motorsportu. Zajrzyj do internetowej księgarni sportowej labotiga.pl. Znajdziesz tam wiele książek o Formule 1, a także o innych dyscyplinach sportu!

Skomentuj ten wpis

* Imię
* Email (nie publikowany)
* Komentarz
Przepisz kod